Co to jest HL7® CDA™?
Standard wykorzystujący XML jako formę zapisu struktury i semantyki dokumentów klinicznych w celu ich wymiany. Po raz pierwszy zaprezentowany na walnym zgromadzeniu HL7® we wrześniu 1998 roku. CDA™ w wydaniu 1 został zaakceptowany jako standard ANSI w listopadzie 2000 roku. Wydanie 2 zostało przyjęte jako standard ANSI w maju 2005 roku.
CDA™ jest częścią rodziny standardów HL7® w wersji trzeciej (HL7® Version 3), w której skład wchodzą również rozwijające się standardy komunikatów, bazujących na referencyjnym modelu danych (HL7® Reference Information Model, HL7® RIM) oraz zaimplementowanych za pomocą formatu XML. Proces implementacji bazującej na XML na podstawie modelu referencyjnego RIM jest częścią metodologii tworzenia standardów w wersji 3. Styl reprezentacji XML’owej tworzonej przez HL7® jest wypośrodkowany między aspektem technicznym, praktycznym oraz funkcjonalnym.
Cechy dokumentu zgodnego ze standardem HL7® CDA™:
- Trwałość – dokument istnieje w niezmienionej postaci przez okres wymagany prawnie.
- Odpowiedzialność – dokument jest przechowywany przez osobę lub instytucję, która jest do tego wyznaczona.
- Możliwość autentykacji – dokument jest zbiorem informacji, który jest przeznaczony do autentykacji.
- Całkowitość – autentykacja dokumentu klinicznego dotyczy jego całości i nie może dotyczyć jego części bez pełnego kontekstu tego dokumentu.
- Czytelność dla człowieka – dokument kliniczny jest czytelny dla człowieka, kiedy jego zawartość może być czytelnie wyświetlona przez odbiorcę dokumentu w standardowej przeglądarce internetowej.
- Kontekst – dokument kliniczny definiuje domyślny kontekst swojej zawartości.
Zalety stosowania standardu HL7® CDA™:
- Minimalizacja barier technicznych do implementacji.
- Promocja długowieczności rekordów medycznych.
- Zaprojektowany do wymiany danych, niezależny od metody transferu i przechowywania
- Umożliwia ustawodawcom określać zakres wymaganych informacji.
Dokument CDA™ jest zdefiniowanym i kompletnym obiektem informacyjnym, który może zawierać tekst, zdjęcia, dźwięki i inną zawartość multimedialną. Dokument może być wysłany jako element komunikatu HL7® oraz może występować na zewnątrz przenoszącego go komunikatu. Istnieje niezależność między dokumentami klinicznym a systemami zarządzającymi dokumentacją. Jeżeli dokument CDA™ jest przeglądany poza kontekstem systemu zarządzającego dokumentami, nie ma pewności, czy przeglądany dokument jest aktualny. Dokumenty kliniczne mogą zostać poprawione oraz dodane do istniejących dokumentów. W praktyce nie jest możliwe aby jawnie wskazać w dokumencie archiwalnym jego aktualną wersję. Systemy zarządzania dokumentami oraz komunikaty HL7® przenoszące dokumenty CDA™ zawierają również krytyczną informację kontekstową, która zmniejsza ryzyko przeglądania nieaktualnych informacji.
